domingo, 27 de junio de 2010

Un verano muy especial...

...tan especial como todos los veranos que puedes ir a la playa, dormir hasta que te de la gana y tomar cervezas con los amigos...Así espero que sea este verano para todos. Espero que sea tan bueno que no os lo quitéis de la cabeza nunca y viváis siempre vuestras vidas como si nunca hubiese terminado... ¿Pueden acaso competir palabras como "responsabilidad", "trabajo" u "obligación" con otras como "olas", "amigos" y "deslizarse"...que va, tio!

Para ir abriendo boca, un video de Drdiana con música de los Aquanuts. Pocos videos en internet se disfrutan hasta el final...pero este es uno de ellos...



Como se nota cuando la gente hace las cosas con cariño y disfrutándolas...

Un saúdo a tod@s y Aloha!

lunes, 21 de junio de 2010

Baño de estreno para un par de tablas Bear

Nuestros queridos Nacho y Tati ya tienen tablas nuevas. Hechas a medida y en persona por Keith Beddoe, shaper de Bear y amigo del Club Longueiron. Con estas 2 ya sumamos 4 tablas de la marca del Oso traidas desde su taller.
Son una 9´2 especial para chica y una 9´4 performance Noserider. PRECIOSAS.
Les sacamos unas cuantas fotos en el jardín, intenté convercerles de que igual no les iban a funcionar bien (juasjuas!) que mejor las dejasen en mi garage y yo ya vería que hacer con ellas..en fin, esa misma tarde con apenas medio metro quedo claro que son unas tablas fantásticas, muy ligeras y maniobrables. Amiguitos, habéis acertado de pleno, Enhorabuena.

Lo primero que se le ocurrió a Nacho, probar el nose de la tabla, parece que aguanta, no?

Jorge "of the Jungle" estuvo atento en todo momento.


Javi Blanco nos acompañó enseñando canto y clavando quillas con su Kayak-Surf.

Carlos, el traje corto de verano modelo "Eva Nasarre" se trae una barbaridad!

Jorge recibiendo al personal a contramano, elegancia fluida.

Ese bottom turn Nacho!.. cuidado que llevas un performance noserider! Muy bueno ese swing.

Pequeño pero divertido.

Carlos controla la sección...

Bueno, un buen baño. Carlos revisando el estado del patio antes de recojer y salir del agua. A ver, a quien se le ha caido las llaves del coche, ...
A disfrutarlas con buenas olas y buena compañia!! Un saludo.











viernes, 18 de junio de 2010

Mayday, mayday...Glide is down!


Como lo oís... He hablado con la gente de Ediciones SR y nada...Glide está parada, por lo menos de momento. Si volverá a los quioskos o no, solo el tiempo lo dirá...
Que decir sinó que es una noticia chunguísima para todos los que tabloneamos o utilizamos algún "flotante" fuera de la tabla de surf standard. De momento, conformáos con los 8 números que hay por ahí...
En caso de que queráis pedir algún número a la editorial, avisaros que el 1 y el 2 no quedan (para mi desgracia, que son los que me faltan T.T)

Pero como todo no va a ser noticias tristes y bajoneras, os dejo un video que encontré por el youtube sobre Beau Young, que creo que fué realizado en su día por Innocent films allá por el 2005 o así. ¿Salinas tal vez?
Bueno, lo dicho...Paz y buenas olas.
Disfrutadlo...



Aloha!

martes, 8 de junio de 2010

Mi querido músico desconocido...

Hace unos años, tras una época un poco turbulenta de mi vida, paseaba yo por las calles de Compostela, donde vivía. Sólo (todavía, luego por suerte vino Tati a compartir conmigo alegrías y sinsabores)y un poco "entristecido" (un poco de lo que los bárbaros llamarían Feelin´ blue)daba vueltas y vueltas de una calle a otra con el corazón completamente oscurecido. Había habido discusión conyugal a la que se habían sumado otras preocupaciones y discusiones con lo cual mi ánimo no era demasiado colorista y una nube con truenos, rayos y centellas iba dándome sombra. Llevaba ya unas dos horas de rule sin rumbo cuando se me dio por pasar por la Rúa de Orfas (en la zona vieja) donde ahora está un telepizza, creo, pero antes estaba el Caixa Galicia, y a su lado, un joven irlandés que tocaba la guitarra y cantaba con cierto aire a lo Silly Wizard. El caso fue que según entré en la calle comencé a escuchar unos acordes muy familiares para mi. Acordes que, lejos de ser alegres comenzaron a entrar en mi alma y sanarla...poco a poco. Poco a poco. El caso es que la canción en cuestión era "The Old Main Drag" (un triste tema de The Pogues). Me quedé un cacho escuchando y tras darle una pequeña contribución (digo pequeña, porque se merecería un sueldo y medio, pero la pasta no era mucha)continué de camino con una sonrisa en los labios y un calor interior que no se ha pasado hasta hoy. A veces, cuando me siento muy triste o sólo, me viene a la cabeza aquel..."When I first came to London I was only sixteen, with a fiver in my pocket and my old dancing bag..." y, la verdad, me vuelve la alegría.

Muchas gracias músico desconocido.

Para vosotros, esta versión de los Pogues, que, aunque ni de lejos alcanza aquella versión a una guitarra y voz, espero que os haga ver la vida un poco mas brillante.


Aloha!

lunes, 7 de junio de 2010

Manteniendo la fe

Hay días en los que no tengo el "chichi pa´ farolillos" y si esos días, además de los problemillas que acarreamos, se nos suman otros nubarrones hacen que el cuerpo grite: Mayday, Mayday! y nos hundamos poco a poco. Hoy está siendo uno de esos dias, un buen dia hasta la hora de llegar al trabajo, tras varios baños (2 en Chantawer e 2 no Vilar) con diferencia de horario e tipo/tamaño/calidade de ondas pero o que é máis importante...entre amigos. Realmente había máis xente, pero bueno, á hora da verdade o que conta é estar con eles e elas na auga. A luz ao final do túnel que ilumina todo o camiño e fai, ao fin e ao cabo que todo teña sentido. A todos os involucrados, sexa real coma virtualmente, gracias!

P.D. O video este vai adicado a Gamun con intención de que todo o que sabemos salga ben e esté pronto no pico collendo ondas cada vez máis grandes como o auténtico TT (Tabloneiro-Tamañeiro) que é. Como debe ser. Sorte en todo.
Aloha.